Istniało wówczas stałe kino, świetlica, biblioteka, poczta i posterunek MO. W czasie II wojny światowej, pracowało tutaj wielu pol. robotników przymusowych, niektórzy z nich pozostali w 1945 r. i w latach następnych, m.in.: Kazimierz Bartusiak, Mieczysław Szredziński, Stefan Szarowski, Stanisław Czyżewski, Jan i Stanisław Michałowscy. Stali się oni pierwszymi wówczas organizatorami życia polskiego na wsi. W 1945 r. powstała Publiczna Szkoła Powszechna z kl. I-IV o jednym nauczycielu, którym był Czesław Morawski, zdemobilizowany z wojska żołnierz-osadnik. Wzrost liczby ludności wsi w latach 70. spowodował rozbudowę szkoły i podniesienie jej poziomu organizacyjnego do klasy VIII. W 1974 r. wzniesiono dom, w którym zamieszkali nauczyciele. Zabudowania wiejskie o różnorodności materiałowo-konstrukcyjnej. Występują obiekty murowane z kamienia, cegły ceramicznej oraz budynki wielorodzinne powstałe w latach 70. XX w. Niektóre budynki z końca XIX w., chociaż nie wpisane do rejestru zabytków, są chronione. W 2010 r. na wsi istniało 59 budynków mieszk., w tym 7 wielorodzinnych. Prężnym działaniem wykazuje się świetlica pod opieką Gryfickiego Domu Kultury. Jest miejscem codziennych spotkań dzieci i młodzieży oraz całej społeczności wiejskiej. Działa także 25-osobowa jednostka Straży Pożarnej, przy której funkcjonuje 15-osobowa grupa młodzieżowa. W 1995 r. we wsi poświęcono kościół pw. Miłosierdzia Bożego, zbudowany ze składek społeczności wiejskiej. Jest filią gryfickiej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Siedziba leśnictwa i sołectwa. Wieś stanowi jeden z większych ośrodków produkcji rolnej w gryfickiej gminie. Liczba mieszkańców: 1993 r. – 380, 2010 r. – 429.
Nazwa: Współczesna nazwa pol. jest formą zdrobniałą od nazwy miejscowości Przybiernów w pow. kam. zapisanej 1305 Pribbernow, 1308 Prebernowe, 1321 Pribbernowe. Nazwa topogr. z prasnął. brn-brnije-błoto (por. Brenna). Poprawna rekonstrukcja wg Rosponda: pri + brnowo – Przybrnowo, tj. miejsce przy błocie, bagnie, przebrnąć. Nie wykluczone Przyborowo, tj. miejsce przy borze (?). Inne rekonstrukcje wyprowadzają od nazwy osob. Pribarnow, pol. Przybronowo, staroczeskie Priban – Przybrań, od przeważający, ogromny.Po 1945 r. odtworzono prawdopodobnie nazwę dzierżawczą od nazwy osob. Przybiern. Niemiecki przymiotnik Deutsch – niemiecki poświadcza, że wieś założyli niem. koloniści, którzy przyjmując pobliską słow.-pom. nazwę Przybiernów, dodali swoje rodzinne określenie deutsch.
Źródło: Gryfice. Dzieje Miasta, praca zbiorowa pod redakcją Tadeusza Białeckiego, wyd. Urząd Miasta Gryfice, Uniwersytet Szczeciński, Oficyna Wydawnicza Archiwum Państwowego w Szczecinie „Dokument”; Szczecin 2013; s. 591-592..
Zdjęcia autorstwa p. Witolda Koziorowskiego
{gallery}Przybiernowko{/gallery}
